تیرگان
تیرگان فراموشی آدما باعث کم شدن ارزش ها نمیشه...پس با تموم فراموشکاری ها و ندونستن ها جشن قشنگ و باستانی تیرگان رو خیلی خاص بهت تبریک میگم گل قشنگم...
یه عالمه داستان دارم که شبا قبل از خوابت برات بگم...قصه هایی که از بین سطر سطر کتابا برام یادگاری مونده...و میگم که بدونی...که بلد باشی...که به سرزمینت افتخار کنی...
یه عالمه اسطوره داریم یه عالمه روزای قشنگ و یه دنیا بی خبری...
اول تیر بلندترین روز ساله ولی تیرگان نیست...
دهم مقدسه ولی تیرگان نیست...
سیزدهم روز جدال تشتر ستاره آب با دیو خشکسالی و روز پرتاب تیر آرش از دامنه البرز و گذشتنش از جیحونه...راستی اسم اون منطقه الان سین کیانگه و جزئِی از جمهوری چینه! و این روز تیرگان هست به پاس بزرگداشت آرش و تشتر -و چهاردهم روز پیروزی تشتر و فرود تیر آرش و محو شدن آرش!که بهش تیرگان بزرگم میگن...
حالا من کلی ایده دارم برای گفتن این داستانا با زبون بچگانه برات که مبادا روزی بیاد فقط تو فراموشی هات حرص مذهبیت بزنی...
امروز رو برات قول آب بازی گرفتم به سنت اجداد ایرانیمون...با همکاری دایی ها و البته بقیه هم استقبال کردن...وان خودتم برات حاضر می کنم...آب بازی هم دوست داری امروز رو با آب و عسل و گلاب قشنگش می کنیم برات فیلم میگیرم و میذارم بعدها ببینی ... که اینا برات نهادینه بشه...ایرانیها این روز رو مراسم پرسه داشتن یعنی یادبود گذشتگان و به خصوص اونایی که اون سال رفتن سفره پهن میکردن و به هم سر میزدن...ولی هرگز مراسم سالگرد نداشتن...غم ها و شادی هاشون با هم بوده...غنی بودن...متمدن بودن...ایرانی بودن...امروز میخوام به رسم پیشینیان به سنت اسلام که بالاترین ادیانه به یادشون باشم....
